แน่ใจนะว่า (ไม่) รัก (หนังสือเสียง)

“แล้วคุณล่ะ” “คะ!” ฌาณิศาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มถาม “ฉะ ฉัน ไม่เคยเข้าฉากเลิฟซีน” “ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ผมหมายถึงเรื่องงาน ผมอยากรู้บ้างว่าคุณทำงานอะไร” “อ้าว เหรอ แต่เดี๋ยวคุณก็ได้รู้แล้วแหละ” ความใคร่รู้กวนขึ้นในโพรงอกชายหนุ่มพลันเมื่อได้ยิน “เรื่องที่ฉันจะคุยกับคุณเกี่ยวกับอาชีพฉันโดยตรงเลย” “เข้าเรื่องได้สักที” ใบหน้าหล่อเหลาถูกวางบนสองมือหนาที่ประสานกันบนโต๊ะ “ผมรอฟังอยู่” “ฉันเป็นนางแบบถ่ายภาพนิ่งและคลิปวิดีโอแนวเซ็กซี่ลง Only Fans น่ะค่ะ” เสียงที่พูดดูอ้อมแอ้ม ทว่าชายหนุ่มยังได้ยินชัดเจนทุกคำ “อยากให้ผมทำอะไร” “คือ...ฉัน” “คืนนี้ผมจะได้รู้ข้อเสนอคุณมั้ยเนี่ย” “เอ่อ คือ...คือฉันอยากให้คุณมานอนกับฉันแล้วถ่ายคลิปน่ะ” หญิงสาวหลับตาปี๋พูดสิ่งที่ต้องการออกมาในที่สุด แม้จะกระดากอายแค่ไหน ต้องยอมหน้าด้านทำเพื่อแม่และน้อง มาเทโอ้ยังคงฟังนิ่งด้วยท่าเดิม สีหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ใด ตาสีสนิมเริ่มลุ่มลึกดำมืดลง “นอนเฉย ๆ น่ะเหรอ” เขาแสร้งถามทั้งที่รู้ว่าหญิงสาวหมายถึงอะไร ฌาณิศาเพียงส่ายหน้าช้า ๆ ตาหลุบต่ำ “ต้องออกแรงด้วยสินะ” หัวคิ้วงามขมวดเข้าหากันดวงหน้าเล็กพยักขึ้นลงเป็นคำตอบ หากเมื่อนึกบางสิ่งได้เธอรีบเงยหน้าขึ้นเอ่ย “แต่คุณไม่ต้องห่วงนะคะ ว่าจะมีใครรู้ว่าคุณเป็นใคร ฉันจะเซนเซอร์หน้าคุณให้ก่อนลงในเว็บไซต์” “แล้วผมจะได้อะไร” เสียงราบเรียบถามกลับอย่างใจเย็น “สิ่งแรกคือเงิน คุณเรียกค่าตัวมาได้เลย แต่อย่าแพงนักนะคะ ฉันมีงบจำกัด” เมื่อมีสิ่งแรกนั่นหมายความว่าต้องมีสิ่งที่สองตามมา “แล้วได้อะไรอีก” ก้อนเนื้อในอกเต้นแรงกับสิ่งที่กำลังจะถูกเอ่ย ฌาณิศาก้มหน้ามองมือตัวเองอีกครั้ง “ตัวฉัน คือฉันยังไม่เคยมีแฟน คุณคือคน...” “โอเค ดีล”