ส่งรักให้พิจารณา

บรรณาธิการสาวโสดสนิทกำลังตกที่นั่งลำบาก เมื่ออาม่าและแม่อยากให้เธอมีลูก เพื่อสืบทอดกิจการของครอบครัว ไอ้เรื่องทำลูก มันทำคนเดียวได้ที่ไหนกัน มันต้องมีพ่อของลูกก่อนสิ!! พ่อของลูก = ผัว แล้วเธอจะไปหาผัวมาจากไหนนน กดสั่งจากแอปชอปปิงออนไลน์ได้หรือเปล่า ฮืออออ... . . »»คำโปรย«« “วันนี้ลี่ใส่คอนแทกเหรอ” “อื้อ เสือชอบแบบไหนอะ แบบใส่แว่นหรือไม่ใส่แว่น” คนถูกถามอมยิ้ม สอดมือเข้ากระเป๋ากางเกง ทำท่าครุ่นคิด “แบบลี่นี่แหละที่ผมชอบ” ว้าย…หน้าร้อนซู่ซ่าปาทังก้าปาทังกี้มาก “ปากหวานนะ” “พูดความจริงต่างหาก” เขายักคิ้ว ดวงตาเป็นประกาย “แล้วเดตแรกของเราคือร้านก๋วยเตี๋ยว…” “ความสัมพันธ์จะได้ยืนยาวแบบเส้นก๋วยเตี๋ยวไง” หาเหตุผลมาอธิบายแล้วก็เขินเอง “เอ้อ...ลี่ลืมถามเลยว่าเสือกินเนื้อไหม” ปีขาลส่ายหน้ายิ้มๆ คนถามจึงถอนหายใจยาว “ลี่น่าจะถามก่อน ไม่น่าคิดเองเลย หาร้านอื่นไหม แต่ต้องรีบไปแคนเซิลคิวก่อน จะได้ให้คนอื่น…” “ไม่ต้องแคนเซิลหรอกลี่” เขารีบคว้าต้นแขนนุ่มไว้ก่อนที่เธอจะพุ่งตัวไปในร้านเพื่อยกเลิกคิว จินต์จุฑาขมวดคิ้ว “แต่เสือบอกว่าไม่กินเนื้ออะ” “อืม…ไม่ใช่ว่าไม่กินเนื้อ แค่ไม่ชอบ” “อ๋อ ไม่ชอบหมายความว่ากินได้ แต่แค่ไม่ชอบเนาะ” “ใช่ กินได้” “อืม เข้าใจแล้ว กินได้ก็คือถ้าเป็นไปได้ไม่กิน ลี่เข้าใจถูกต้องใช่ไหม” “ถูกต้อง” “ชัดเจนดี” หญิงสาวพึมพำ “ถามนี่เพราะอยากรู้ข้อมูลผมเอาไว้เผื่ออาม่าถามเหรอ” พอเห็นเธอพยักหน้า เขาก็เอ่ย “ดีนะ จะได้รู้ใจกันด้วย ลี่อยากรู้อะไรก็ถามได้เลย” แหม...น้อนเสืออ่อยปะเนี่ย ลองเป็นเหยื่อดูแล้วกัน จินต์จุฑาแกล้งทำตาวิบวับแล้วถามอ่อยทั้งที่เขินจัด “แล้ว...ชอบกินขนมไหม” ชายหนุ่มส่ายหน้า ยิ้มออกมานิดหน่อยเมื่อเห็นแววตาผิดหวังของคนถาม ก่อนจะค้อมตัวลง กระซิบที่ข้างหู “ชอบกินคนมากกว่า” . . . เอาใจช่วยน้องเสือกับสาลี่ด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่า ... คุณหญิง ร่ำรวยมหาศาล