เรือนศิรา

พิมลพัทธ์สูดลมหายใจเข้าปอด ซ่อนความรู้สึกหลายสิ่งหลายอย่างไว้ในท่าทีมั่นคงเกือบเย็นชา หญิงสาวผลักประตูบานเล็กให้เปิดออกก่อนก้าวล้ำเข้าไปภายใน ความสุขสงบร่มเย็นไหลรินเข้ามาในใจ คงเป็นเพราะอิทธิพลของกิ่งไม้ใบไม้เขียวสะพรั่งรอบตัว คงเป็นเพราะความเงียบที่มีแต่เสียงนกร้องและเสียงลมพัดใบไม้พลิก...คงเป็นเพราะความทรงจำถึงแม่ผู้ล่วงลับของเธอด้วยกระมัง สิ่งปลูกสร้างที่ตั้งประจันหน้าเธอขณะนี้คือเรือนไทยหลังใหญ่ปลูกยื่นลงไปในสระบัวกว่าครึ่งหลัง ...นั่นคือที่มาของชื่อ'เรือนศิรา'