เจรจาต่อ-ตาย ตอน ตะกละ

การทำงานของหน่วยเจรจาต่อรองในที่เกิดเหตุอาชญากรรม (Negotiation in Crime Unit :NIC) สังกัดสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ขึ้นตรงต่อผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติโดยตรง ซึ่งชื่อเรื่องในแต่ละตอนนั้นจะอ้างอิงจากบาปทั้ง 7 ประการในพระคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ (แต่เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวข้องกับหลักศาสนาแต่ประการใด) โดยจะเรียงลำดับดังนี้ เล่มที่ 1 ราคะ เล่มที่ 2 ตะกละ เล่มที่ 3 โลภะ เล่มที่ 4 ริษยา เล่มที่ 5 โทสะ เล่มที่ 6 เกียจคร้าน เล่มที่ 7 อัตตา โดยในเล่มที่ 2 ของซีรีส์นี้ได้พูดถึงการบริโภคเกินความจำเป็นไม่ส่งผลดี เพราะเป็นการเบียดเบียนตัวเองอย่างหนึ่ง และยังมีประเด็นทางสังคมที่น่าสนใจอีกด้วย ********* “สวัสดีค่ะ บุษบงกชค่ะ” คนปลายสายใจเต้นตึกตัก นึกอยากจะเขกหัวพจนีย์ที่ทำแบบนี้โดยไม่ปรึกษาเขาก่อน หัสยุทธพยายามคิดอย่างรวดเร็วว่าจะตอบกลับไปยังไงโดยไม่ให้เธอคิดว่าเขาตั้งใจโทรมาหา “เอ่อ ครับ เพิ่งมาทำงานเหรอ” “คะ?” บุษบงกชยกโทรศัพท์ออกห่างจากหู เธอจ้องมันเหมือนว่าจะสามารถมองเห็นหน้าหัสยุทธผ่านเครื่องมือสื่อสารชนิดนี้ได้ “คุณมีธุระอะไร” “คือ...โทรมาชวนพจกินข้าว” “อ้าว แล้วยายพจจะให้ฉันคุยกับคุณทำไม คุณชวนเขา ไม่ได้ชวนฉันสักหน่อย” “จะชวนคุณด้วย” บุษบงกชยิ่งแปลกใจ “เนื่องในโอกาสอะไรคะ จะแต่งงานเหรอ” ความกวนประสาทชนิดนี้บุษบงกชมีมาตั้งแต่กำเนิด แล้วมันยังเพิ่มดีกรีขึ้นตามอายุอีกด้วย คนปลายสายหัวเราะออกมาได้ บรรยากาศแบบนี้ดีกว่า อย่างนี้หัสยุทธคิดว่าเขาสามารถรับมือกับเธอได้มากกว่า “หาเจ้าสาวอยู่ สนมั้ย” เลือดพุ่งขึ้นหน้าคนฟังทันที เธอดึงหูโทรศัพท์ออกห่างแล้วบ่นพึมพำ...ตาบ้า บุษบงกชหายใจลึกแล้วพูดในสายอีกครั้ง “ว่างมากก็ออกไปบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคมก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องมีเวลาโทรศัพท์มารบกวนคนอื่น”