มารยาอสูร

"มารยาอสูร" 'ชมบุหลัน' หล่อนคือทาสทางกายของเขา แค่ ‘คนบนเตียง’ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องสิ่งใด โดยเฉพาะความรัก 'ปรีดิ์ปวุต' เขาคือทาสหัวใจของเธอ ผู้ทำลายล้าง ผู้สร้างชีวิตใหม่ที่เป็นด่างดวงแก่วัยสาว ‘ไม่รัก’ แต่ก็ไม่มีวันปล่อยเธอติดปีกจากไป เดือนเสี้ยวดวงสวยแตกร้าว ยากประสาน รักแท้จึงมิอาจบังเกิด เมื่ออยู่บนสายป่านของความแค้น... ปรีดิ์ปวุต ภูมิไพรัช เบื้องหลังนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ผู้ซึ่งประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ทั้งมีคนรักผู้เพียบพร้อมอย่างกานติมา บุตรสาวเจ้าสัวสุวัธ แท้จริงแล้วก็แค่สุภาพบุรุษในคราบอสูร ซ่อนซุกไว้ด้วยความแค้นแต่หนหลัง แค้นที่สั่งสมยี่สิบปียังไม่สาย เขาเฝ้ารอวันที่ ชนม์ชนะ เสียหลัก แล้วล้มตายไปต่อหน้า ตามด้วยคว้าตัว ชมบุหลัน ลูกสาวศัตรูมาอยู่ในอุ้งมือ การล้างแค้นเลือดเย็นจึงเริ่มต้นขึ้น!! คำโปรย ความสูญเสียยิ่งใหญ่ของลูกผู้หญิง จะมีสักกี่เรื่องกันเชียว ไม่ต้องดูละครน้ำเน่า เขาก็ลอกเลียนแบบมาได้แบบง่ายเท่ากระดิกนิ้ว ไม่ต้องใช้ความสามารถสูง ไม่ต้องสร้างความแข็งกระด้าง ดุดัน โหดเหี้ยม ไม่ต้องแสร้งทำใดๆ เลย เพราะเป็นเนื้อแท้ของเขาล้วนๆ กว่าที่วันนี้...วันที่รอคอยมาถึง กี่ปีนะ เขาไม่ได้นับหรอก แต่เทียบเท่าการจากไปของคนสำคัญ คนที่เขาไม่อาจเรียกคืน มันก็คุ้มแสนคุ้มแล้ว! อาจจะดูใจร้ายใจดำไปสักหน่อย แต่การที่เขาปล่อยให้หล่อนเชิดหน้า นั่งเป็นคุณหนูของบ้านเฑียรวิชญ์มาถึงยี่สิบปี ไม่เรียกว่า 'ใจป้ำ' แล้วจะเรียกว่าอะไร? ครั้งนี้ถึงคราวที่เขาจะกระชากมาดผู้ปกครองหนุ่มแสนดี ลงเล่น 'บทมาร' กระชากทุกอย่างคืนจากหล่อนบ้าง ไม่เว้น...ลมหายใจก็สาสมแล้วมิใช่หรือ...? เส้นทางแห่งความแค้นเปิดฉาก เพียงพริบตา 'นางฟ้าก็ตกสวรรค์' กลายมาเป็นแค่ 'นกน้อยในกรงอสูร' โปรดติดตามความเข้มข้นของนวนิยาย “มารยาอสูร” ได้แล้วในเล่มค่ะ