อคิลสรี

ในบรรดาดาบโบราณที่สะสมไว้จากรุ่นสู่รุ่นของตระกูล จะมีดาบคู่เก่าคร่ำคร่าสองเล่มที่ดูเหมือนว่าจะเหมาะมือกับ สริตา เป็นพิเศษ ในวันที่เธอนำดาบสองเล่มนี้ติดมือไปด้วยระหว่างเดินทาง โลกก็แปรเปลี่ยน นำพาเธอมาสู่ห้วงเวลาอันไม่เคยคุ้นมาก่อน ดินแดนที่ผู้คนอยู่กันเป็นแว่นแคว้น แต่ก็เป็นวิถีชีวิตอันเรียบง่ายดั้งเดิม ทว่าเมื่อเมฆร้ายคืบคลานเข้ามาใกล้ ชะตาชีวิตของเธอก็พลิกผัน ความโกลาหลพัดพาให้เธอพบกับ ติณณ์ บุรุษแปลกหน้าผู้ช่วยชีวิตเธอจากกองเพลิง ก่อนที่การเดินทางระหว่างเธอกับเขาจะเริ่มต้น แม้ ติณณ์ จะบอกเธอว่าเขาเป็นไพร่พลธรรมดา แต่บางครั้งท่วงท่าและบุคลิกของเขา ก็ทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเขาน่าจะมีอะไรบางอย่างปกปิดเธอเอาไว้ +++ "หัวหน้าท่านนี่ที่ชื่อ อคิล รึเปล่า?" ชายหนุ่มนิ่วหน้าน้อยๆ พยายามนึกว่าจะเล่าออกมาอย่างไรดี "อืมใช่ หัวหน้ากองข้าชื่อ ท่านอคิล เขาเป็นนายกองที่มีเหตุผล หากไม่ได้ทำผิดกฎอะไรเขาก็ไม่ทำโทษบริวารหรอก" "อืม นอกจากมีเหตุผล ข้าว่านายของท่านนี่น่าจะใจดีมีเมตตากับลูกน้องเอามาก คำนวณจากความว่าท่านเป็นพลลาดตระเวน แต่มีเบี้ยหวัดพร้อมมือ มีข้าวของเครื่องใช้ครบ ถ้านี่เป็นเบี้ยเลี้ยงของกองลาดตระเวนก็แสดงว่ากองพลของท่านเลี้ยงดูดีทีเดียวล่ะ" +++ "แล้วถ้าวันหนึ่ง เจ้าค้นพบหนทางกลับบ้านเล่า?" สริตานิ่งคิด สบสายตาคมลึกซึ้งคู่นั้นแล้วก็หวั่นไหว "แล้วหากเป็นท่านเล่า? หากพลัดพรากจากบ้านท่านจะนึกอยากกลับไหม" ดวงตาคู่คมหลุบต่ำลง "หากกลับไปแล้ว หมายถึงจะไม่กลับมาอีกเลยหรือไม่?" เหตุการณ์ประตูมิติเชื่อมกันคงเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เกิดบ่อยนัก แน่นอนว่าหากเป็นเช่นนั้นอาจหมายถึงจะไม่ได้พบกันอีกตลอดกาล "หากเป็นเช่นนั้น ข้าขอเห็นแก่ตัวด้วยการบอกเจ้าว่า ข้าไม่อยากให้เจ้ากลับไป เจ้าจะโกรธข้าหรือไม่?" +++ ...รักคือ ณ ขณะนี้ ที่มีกันเพียงสองคนเท่านั้น...