ทาสสวาทในเรือนเบี้ย (หนังสือเสียง)

ทาสเป็นสิทธิ์ขาดของนายเงินฉันใด เมียก็เป็นสิทธิ์ขาดของผัวฉันนั้น? แต่ถ้าไม่ใช่เล่า... +++++ ดวงตาสวยหวานมีแววเข้าใจโลกมองไอ้ทาสหนุ่มที่เพิ่งนำพาหล่อนขึ้นสวรรค์หมาดๆ ดวงตาเจ็บช้ำนั้นฉายชัดและฝ่ามือที่กระชับสะโพกของหล่อนก็บีบแน่นขึ้น หล่อนล่วงรู้ว่าใจของเข้มนั้นมีแต่บัว ทว่าชีวิตของทาสนั้นสิทธิ์เป็นของนายเงิน และโดยเฉพาะ ‘ทาสในเรือนเบี้ย’ อย่างเข้มและบัว ยิ่งไม่มีสิทธิ์มีเสียงใดๆ นายว่าเยี่ยงไรก็ต้องทำตาม และเมื่อคุณพระถูกใจนังบัว หล่อนก็ขัดไม่ได้ ทำให้เพียงสอนสั่งนังบัวให้มอบความสุขกับท่านไม่ขาดตกบกพร่อง เพราะหากท่านถูกใจ นังบัวก็จะได้ในสิ่งที่หวัง ซึ่งนั่นย่อมหมายถึงทั้งตัวหล่อนเองและเจ้าเข้มก็ได้ในสิ่งที่หวังเช่นกัน ทว่าแรงบีบของฝ่ามือกับแววตาดุดันนั้น หล่อนกลัวใจเจ้าเข้มเหลือเกิน “ห้ามทำสิ่งใดให้คุณพระท่านไม่พอใจเด็ดขาด ได้รึไม่เข้ม” “ได้ขอรับ คุณชมโปรดวางใจ กระผมจะไม่ทำอันใดให้คุณพระท่านขุ่นเคือง” “แต่เธอโกรธคุณพระท่าน” “มิได้ขอรับ ทาสไม่มีสิทธิ์โกรธนาย เมื่อนายอยากให้ทำอันใดก็ต้องทำขอรับ ขัดไม่ได้” “จริงรึ” “จริงขอรับ” “เยี่ยงนั้น ในเมื่อฉันเป็นเมียคุณพระท่าน ฉันสั่งให้เธอระบายความโกรธลงที่ฉัน” “ขอรับ คุณชมเป็นนาย คุณชมสั่ง กระผมต้องทำตาม” “อุ๊ย! เข้ม...” “กระผมโกรธคุณพระท่านเหลือเกินขอรับ โกรธมาก... โกรธที่สุด” “เธอโกรธได้ดีจริงๆ เข้ม เธอโกรธเก่ง...”