โถงสีเทา

ในโถงสีเทาที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายยังมีมุมเล็กๆ ที่ผ่อนคลายและเนิบช้าอยู่บ้างเป็นมุมเล็กๆ ที่มากไปด้วยน้ำใจและความรักทั้งมุมนี้ยังอบอุ่นและจริงใจกับเขายิ่งนักจนเขารู้สึกว่าความเป็นไปในมุมนี้สามารถเติมเต็มความโดดเดี่ยวของตัวเองได้ ชาญเวช ชักรู้สึกว่าชีวิตเขากำลังโหยหาความรัก!ใช่แล้ว คำนี้หลุดเข้ามาในสมองอย่างอึกทึกและไม่ทันตั้งตัวความรัก มันคือความรักจริงๆ หรือถ้าความคิดถึงคือส่วนหนึ่งของความรักละก็ ใช่แน่เลยเขากำลังรัก ปานหทัย แล้วอย่างไรล่ะความรักของเขาจะเริ่มต้นกันอย่างไรจะดำเนินไปอย่างไร และมันจะจบลงอย่างไร...