Penang...ยังมีรัก

“ผมมีสิทธิน้อยกว่าไอ้คนที่มาจีบคุณคนนั้นสินะ” “คุณการินทร์” “คุณไม่เคยบอกคนที่นี่อยู่แล้วนี่ ว่ามีความสัมพันธ์อะไรยังไงกับผม ไม่มีใครเคยรู้ใช่ไหมว่าเราเคยแต่งงานกันมาก่อน” “เรื่องมันจบไปแล้วเราจะมารื้อฟื้นทำไมล่ะคะ?” ดารัณนิ่วหน้า การินทร์ถอนหายใจ พยายามระงับความหงุดหงิดงุ่นง่านที่พุ่งขึ้นมาได้เป็นระลอก โดยเฉพาะสีหน้าของหญิงสาวที่ดูจะรังเกียจเขาไปหมดทุกนาที “คุณการินทร์ ทำไมเราไม่พูดคุยกันด้วยเหตุและผล” “พูดอย่างกับทำได้” ใบหน้าคมสันหล่อเหลาเบือนหนี นาฬิกาบอกเวลาสามทุ่มครึ่ง ท่าทางอ่อนล้าของดารัณ ทำให้เขายอมล่าถอย ไม่วายบอกด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจว่า “พรุ่งนี้รอด้วย จะไปทำงานพร้อมกัน” ชายหนุ่มไม่รอฟังคำตอบ ไม่ว่าจะเป็นตอบรับหรือปฏิเสธ เดินดุ่มออกจากห้องพักของอดีตภรรยา ปิดประตูตามหลังปล่อยให้หล่อนอยู่ในห้องเพียงลำพัง ดารัณถอนหายใจ รู้สึกเหมือนอะไรๆ เริ่มควบคุมยากขึ้นทุกที +++++++++++++++++