รักเพียงเธอ

“นี่มันผ่านไปตั้งเกือบ 2 ชั่วโมงแล้วนะ ทำไมยังไม่มาอีก ทำงานกันยังไง บอกเขาหรือเปล่าว่าเราจะถ่ายกันกี่โมง” น้ำเสียงดุดันจนเกือบตวาดหันไปถามทีมงานคนหนึ่งที่ตอนนี้กำลังยืนก้มหน้ายอมรับชะตากรรม "ใจเย็นหน่อยสิเค....เจ๊ว่าตอนนี้เขาน่าจะกำลังมานะ ไม่แน่ว่าอาจจะมีเหตุสุดวิสัยอะไรเกิดขึ้นก็ได้" เจ๊แองจี้ หญิงวัยสี่สิบต้นๆ บุคลิกท่าทางสง่าพยายามทำสถานการณ์ให้ดีขึ้น "ใจเย็นเหรอ ผมไม่เย็นหรอกนะครับ นี่อะไร เรานัดไว้กี่โมงทำไม ไม่รู้จักรักษาเวลาบ้าง ถ้ามีอะไรก็น่าจะโทรมาบอกกันบ้าง ไม่ใช่ติดต่อไม่ได้แบบนี้ หรือถือว่าตัวเองเป็นดาราดังแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ แย่ที่สุด" ทีมงานหลายคนเริ่มเขยิบออกห่างอย่างกลัวๆ ถึงจะเคยเห็นท่าทางโมโหร้ายของเขาอยู่บ่อยๆในเวลาทำงานแต่ก็ยังทำใจให้ชินไม่ได้สักที "ขาดความรับผิดชอบ เจ๊ก็รู้ว่าผมเกลียดคนประเภทนี้ที่สุดยังจะให้ผมใจเย็นยังไงไหวเป็นงานสุดท้ายที่ผมจะทำ ถ้าขืนเจ๊ยังจะจ้างคนแบบนี้มาเป็นนางแบบอีก" ชายหนุ่มที่มีนามว่า ‘เค’ กล่าวก่อนจะกระแทกตัวลงนั่งบนเก้าอี้ที่วางไว้มุมห้องด้านหนึ่งและเสยผมที่ลงมาปรกใบหน้าอย่างหงุดหงิด ทีมงานต่างมองดูเขาและเดินออกห่างด้วยกลัวระเบิดอารมณ์จากชายหนุ่มแบบเมื่อครู่อีก