สิ้นแสงตะวัน

เคลลี่ อายุ 21 ปี นักศึกษา ตะวัน อายุ 19 ปี นักศึกษา ความสัมพันธ์มันเริ่มจาก เขาเป็นลูกชายเพื่อนสนิทพ่อที่อยู่ข้างบ้าน และไม่ได้ชอบหน้ากันตั้งแต่แรก ฉันยืนมองเขาเพลินจนผู้ชายคนนั้นหันมาสบตานั่นแหละถึงได้ดึงตัวเองออกมาจากภวังค์ได้ แต่ว่า สายตาของเขาดูเหมือนจะไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ ก็พอเขาหันมาเห็นว่าฉันมองอยู่ เขาก็รีบเดินมาปิดผ้าม่านทันที “พ่อไม่อยู่ แต่เดี๋ยวจะบอกให้ละกัน ส่วนตะกร้านั่น เอามานี่” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรต่อ ไอ้หน้าหล่อก็เดินมากระชากตะกร้าผลไม้จากมือของฉันไป ต้องใช้คำว่ากระชากเลยแหละ เพราะแรงที่เขาใช้มันแรงพอ ๆ กับแรงของควายลากไถเวลาไถนาก็ไม่ผิด ตอนเด็กอีตานี่ไม่ได้เรียนมารยาทมาหรือไงนะ.. ความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มจาก เมื่อพ่อกับแม่ของเราสองคนต้องไปดูงานต่างประเทศ แล้วทิ้งให้ฉันอยู่ในความดูแลของเขา “ก็คราวนี้แม่ก็ไปด้วยหนูต้องอยู่บ้านคนเดียว 2 เดือน” “นี่พ่อคงไม่ได้หมายถึงจะให้หนูย้ายมาอยู่กับอีตานี่เป็นการชั่วคราวหรอกใช่ไหมคะ” “ไม่มีใครต้องย้ายไปไหนทั้งนั้นล่ะ แต่ระหว่างสองเดือนที่พวกพ่อไม่อยู่ ไอ้เคลจะต้องดูแลหนูตะวันเป็นอย่างดี คอยไปรับไปส่งน้อง กลางคืนก็ต้องคอยสอดส่องว่าน้องอยู่ได้หรือเปล่า ถ้าน้องอยู่คนเดียวไม่ได้ แกก็ต้องอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าน้องจะสบายใจค่อยกลับมาบ้าน เข้าใจใช่ไหมเคล” และทุกอย่างมันก็เลยเถิด เมื่อเขาถูกแฟนบอกเลิกและเมากลับมาบ้าน ตะวันที่กำลังนอนหลับอยู่ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีเสียงดังมาจากทางบ้านของเคลลี่ เธอจึงค่อย ๆ แง้มประตูระเบียงออกมาดู แสงไฟที่ส่องสว่างอยู่ในบริเวณที่จอดรถทำให้เธอต้องตกใจ เมื่อรถของเขาจอดอยู่ในรั้วบ้านแต่ชนเข้ากับกระถางต้นไม้แตกระเนระนาดไปหมด “ตายหรือเปล่านั่น” “หืม..ใครน่ะ นาราเหรอ นารากลับมาหาเคลแล้วใช่ไหม นารายังรักเคลใช่ไหม” “พี่เคล ปล่อยหนูนะ ก็บอกแล้วไงว่าหนูไม่ใช่แฟนพี่” ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนคนตัวโตที่กำลังเมาจนหน้ามืดตามัวเห็นเธอเป็นแฟนสาว ในเมื่อความสัมพันธ์ของเรามันไม่ได้เริ่มต้นด้วยความรักตั้งแต่แรก ก็ไม่แปลกที่วันนี้เขาจะเลือกคนที่หัวใจตัวเองต้องการ..ไม่ใช่ฉัน ///////// จากนี้ไปผมคงทำได้เพียงจดจำความรักของเธอเอาไว้ ว่าครั้งหนึ่งเคยมีผู้หญิงที่ชื่อตะวันรักผมมากขนาดไหน ความรักที่ผมไม่สามารถตอบแทนอะไรให้เธอได้เลย